4 – Zorluklar Peşimizi Bırakmıyordu

Tekrardan kitabıma hoş geldiniz sizleri burda görmek emin olun harika bir duygu tekrardan iyi okumalar dilerim yorumlarınızı ihmal etmeyin öpüldünüz 🙂

Sonsuza kadar beklerim sanıyordum , ama öyle olmuyormuş benim sevgimi bildiği halde umursamadığını gördükçe yoruldum , uzaklaştım mesela eskisi gibi heyecanlanmıyorum onu görünce tüm hevesimi ve heyecanımı yok etti böyle olsun istemezdim ama , Vazgeçtim .

Gitti ,

Bitti ,

O gece gözlerden akan yaşlar intihar etti…

Çağanın karşımda öylece bekliyor oluşu beni biraz olsun garip hissetmeme yol açıyordu 

” İstediğin bir yere geçe bilirsin Devin “ 

Diyerek beni gözleriyle yerime oturana kadar izlemediğini fark etmem hiçte zor olmuyordu yerime geçtiğimde yanımda oturan kızıl saçlı kızın Çağanı dikkatle süzdüğünü izlerken bulmuştum şaşkınlıkla kıza baktığımda o da durup beni fark etmişti gülümseyerek elini uzattı 

” İlk senen mi ? ”

Dedi elini uzattığını görüyordum fakat tutmak için hiç bir nedenim yoktu bakışlarımı diktiğimde kız çoktan elini indirmiş masasının üzerinde not aldığı kitabına bakıyordu kolumda ki çantamdan bir kaç eşya çıkartarak masanın tam üzerine koydum kızın heyecanlı bakışları bir anlığına kitabıma kaymış gibiydi

 ” Oha sende mi Stefan Zweıg okuyorsun bu yazara bayılırım “ 

Şaşkınlığı yüzünden okunuyordu sanki yavaşça elime aldığım kitabı ona uzattım 

” Aslında bu kitabı yaklaşık 200 bin kere okumuşumdur fakat okumaktan hiç vazgeçmiyorum ”

Kızın parlayan gözleri önünde adeta ışık vüzesine dönmüş gibiydim 

” Biliyor musun sen benim yeni arkadaşımsın bir çok ortak yönümüz var seninle bu harika bir şey ”

Diyecek pek bir yoktu bir arkadaşa ihtiyacım vardı zaten bu da tam üzerine geldi 

” Adım Ceren yani Ceren Başaran ”

Gülümseyerek elimi ona uzattığımda sevinçten elimi sıkıca tutuşunu hissettim 

” Bende Devin yani Devin Ceyhan ”

Kahkaha sesiyle bütün sınıfın bize doğru baktığını bir kaç saniye sonra fark etmiş olacaktım ki Çağanın gür sesi 

” Arkadaşlar güldüğünüze göre komik olan bir şey var hadi bunu tüm sınıfa söyleyin de bizde gülelim ”

Çağanın hem sert bir disiplin anlayışı var hem de çok nazik bir üslubu ve bu beni sinir ediyordu 

” Aslında yeni olduğumuz için tanışıyorduk ve Stefan Zweıg’dan bahşediyorduk ”

Diyerek Çağanın dikkatini farklı bir yöne çekmeye çalışıyordum gülümsedi ve devam etti 

” Bu harika Stefan Zweıg’ın hangi kitaplarını okudunuz arkadaşlar ? ”

Ceren büyük bir özenle cevap vermişti ki 

” Nerdeyse hepsini okudum fakat beni en çok derinden etkileyen Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu olmuştu ”

Çağanın bakışları son derece inanılmaz bir şekilde Ceren’e kaymıştı tebessüm ederek anlatmaya devam eden Ceren bir an duraksadı 

” Sanırım çok konuştum yine ”

Çağan sakince boğazını temizledi ardından tahtaya tekrar döndü elinde ki kalemle adını ve soyadını yazdı öğrencilere dönerek kendini tanıtmak için 

” Arkadaşlar ben Çağan Aker bu sene ve diğer seneler boyunca sizin İngiliz Dili Edebiyatı derslerini birlikte işleyeceğiz aranızda beni tanıyanlar bir de yeni katılmış arkadaşlar da var o yüzden sizlere benim iki kuralımdan bahsedeceğim ilki derslere geç girerseniz asla almam ikinci ve benim için en önemlisi girmek istemiyorsanız girmek zorunda değilsiniz ama gereksiz muhabbetten hiç hoşlanmam anlaşıldı mı şimdi ”

Ağzım açık bir şekilde Çağanı dinlerken bunları az önce yapmış olmamın verdiği utançla karşı karşıya kalmıştım resmen Çağan kolunda ki saate bakarak tekrardan bize dönmüştü 

” Bugünlük bu kadar arkadaşlar çıka bilirsiniz ”

Ceren masadaki eşyalarını hızlıca toparlamaya başlarken aynı şekilde bende kitapları alıp çantama tıkıştırmıştım yavaşça ayağa kalktım çantamı omzuma takarak sınıfın çıkış kapısına yöneldim arkamdan seslenen 

” Devin hey ”

Arkamı dönüp bastığımda Ceren olduğunu görmüştüm konuşmasına devam ederek 

” Bugün bir planın var mı yani bir kafeye geçip kitaplardan bahsede biliriz ”

Gülümseyerek gelmesi için işaret yapmıştım ki beni durduran Çağanın sesiydi 

” Devin , nişanlın gelip seni almayacak mı ? ”

Dediğinde kanımda yavaş yavaş yükselen sinir tepeme varmasına az kalmıştı susup cevap vermemekte vardı fakat 

” Karan gelirse haber verir şu anlık bir planım yok gidelim Ceren ”

Ceren’in gözleri tekrardan gülümsemişti sanki sevinçten oturduğu yerden kalkarak yanıma doğru geldi 

” Harika bir kafe var yakınlarda orda oturup konuşalım ”

Yüzünde beliren ifadelere artık alışmış gibiydim tamam anlamında başımı sallayarak yürümeye devam ettik sınıftan çıktığımda koluma girerek 

” Çağan hocayı nerden tanıyorsun yani sormak gibi bir niyetim yoktu ama cevap vermek zorunda değilsin ”

Sorduğu soru benim için çokta önemi değildi o yüzden ona gerçeği söylemek konusunda net olacaktım 

” Nişanlıyım yani duyduğun üzere nişanlandığım adamın ablasının kocası Çağan bey daha dün tanıştık zaten pek bir zaman olmadı ”

Ceren’in ağzı kulaklarına varmış bir şekilde heyecanlanmıştı ben bile bu kadar heyecanlanmadım 

” Dur bir dakika sen Karan Karahan ile mi nişanlısın ! ”

Sesinde yükselen enerjisi bir anlığına benide etkilemiş gibiydi 

” Evett onunla nişanlandım ! ”

Gülerek bana sırıtıp bakan Ceren bir anlığına duraksadı 

” Onun geçmişi hakkında bilgin var değil mi ? ”

Ah canım sen kime soru sorduğunu bile bilmiyorsun onun hakkında her şeyi biliyorum 

” Hayır neymiş ? ”

Ceren afallayarak bana dikkatle baktı ve devam etti 

” Yıllar önce olan bir olay bu eski sevgilisini öldürdüğü hakkında yani o yapmamış diyorlar ama bir çok kanıt onun yaptığını gösteriyor ”

Ceren bunları söylerken bile tüylerinin diken diken olduğunu göre biliyordum yutkunarak devam edeceği sırada çantamda ki telefonun titrediğini hissetmiştim elimi çantama atıp elime aldığımda arayan kişinin Karan olduğunu gördüm Ceren büyük bir merakla bana bakarken kendini benden geri çekti 

” Sen aç konuş ben bekliyorum seni ”

Dedi gülümseyerek kolumdan çıkıp karşıda duran koltuğa doğru geçip oturdu o sırada elimde ki telefonu açıp kulağıma tutmuştum 

” Devin nerdesin sana ulaşmaya çalışıyorum ve sanki telefonu inatla açmıyorsun ! ”

Dedi telefonda kükreyen sesiyle kendini geri planda tutmak için 

” Dersten yeni çıktım Karan aradığını yeni fark ettin bir şey mi oldu ? ”

Karan verdiğim tepki karşısında şaşırmıştı neden bu kadar saki olduğumu eminim aklının bir kenarında düşünüyordur 

” Neden bu kadar sakinsin sen bir şey mi oldu ? ”

Tamda tahmin ettiğim gibi sormuştu yutkundum ve devam ettim 

” Ben gayet iyiyim şimdi bir arkadaşımla kahve içmeye geçicem ”

Karan afallayarak öksürdü ardından oturduğu deri koltuktan kalktığını duya bilmiştim sesinin tonu anında değişerek 

” Tamam bugün ailecek bir yemek yiyeceğiz haber vermek istedim ”

Vay be aramayan adam bunu demek için bile arıyor gerçekten beni şaşırtıyorsun Karan Karahan ardından benim cevap vermemi beklemişti 

” Tamam ben hazırlanırım ”

Dediklerin karşısında bir anlığına şok geçirmişti ama yapmak istediğimde tam olarak böyle bir plandı 

” Seni saat sekizde alırım ”

Dedikten sonra telefonu kapatmıştı tamam ya da olmaz dememi bile beklemeden dinlemeden , gerçekten bu adamı anlamak çok zor telefonu tekrar çantama koyarak Ceren’in oturduğu koltuğa doğru yaklaştım hemen ayağa kalktı ve tekrardan koluma girdi enerjisini tam olarak hissedemeden 

” Enişteyle ne konuştunuz bakalım bir plan var mı ”

Sakin tavrımla ona baktığımda 

” Opss anladım tamam söylemek zorunda değilsin ”

Gülümseyerek ona baktığımda hemen düzelen yüzü ile 

” Sadece ailecek bir akşam yemeği yiyeceğiz ”

Ceren’in gözlerinin büyümesinden nasıl bir olayın içinde olduğumu anlamıştım

” Ve sen hala bu kadar sakinsin öyle mi ahh Devin neden bu kadar sakinsin ”

Diyerek kolumdan tutarak beni hızlı hızlı yürümeye zorluyordu neler olduğunu bile anlamadan kendimizi Beşiktaş’ta lüks bir butikte bulmuştum Ceren bütün elbiselere büyük bir aşkla bakarken tek tek benim için bir çok elbise seçiyordu 

” Bak bu kadar şatafata gerek yok sadece bir aile yemeği ”

Dediğimde büyük bir hayal kırıklığı ile bana bakarken gördüm onun ne kadar kırılgan olduğunu 

” İyi peki senin dediğin gibi olsun ama rengi mavi olmasın ”

Ceren büyük bir özenle elbiselere bakarken bende bir köşede öylece duruyordum sakince yanıma geldiğinde anlamıştım artık denemem gerektiğini yavaş adımlarla kabine doğru ilerledim büyük bir kabin olması beni şaşırtmıştı askılarada bir çok çeşit elbise bir araya gelmişti ilkinden başlamatan zarar gelmezdi sanırsam üzerimdekileri bir çırpıda çıkartıp kırmızı kısa askılı bir elbiseyi vücuduma geçirip giyindim vücuduma tam oturtarak arkamda duran aynadan kendi yansımama baktım en son giydiğim elbise gibiydi kalp atış seslerim bir anlığına susmuş gibi hissetmiyordum kalbimi sus hatırlama dermişcesine kalbim konuşuyordu gözlerimi aynadan ayırdım derin bir nefesle kabinden çıktım Ceren tam karşımda büyük bir özenle bana yaklaştı 

” Harika görünüyorsun sana her şey yakışıyor ya ”

Eminim öyle görünüyorumdur içimde yeşerttiğim acıları saklamak içindi bu gülümseme 

” Öyle mi tamam bunu alalım o zaman ”

Ceren şaşkınlıkla bana bakarken gülümsedi 

” Olmaz öyle hemen karar verme bir kaç parça daha giyin öyle karar verelim ”

Ceren’i kırmak olmazdı o yüzden ayağımda ki topuklulara rağmen yine kabine doğru yürüdüm sonrasında yeşil tek kol uzun elbiseyi giymiştim kabinden çıktığımda beliren iki elbise arasında kalmış olan yüz ifadesini görmüştüm 

” Bu da güzel olmuş ama sanki diğeri daha güzeldi ”

Dediğinde olumlu bir şekilde başımı salladım 

” Evet bencede kırmızı elbise daha güzel oldu ”

Büyük bir sevinçle yanıma yaklaştı 

” O zaman kırmızı elbiseyi alıyoruz ”

Dedikten sonra çalışan kadına dönmüştü kadın kabinde duran kırmızı elbiseyi alarak kasaya doğru geçti o sırada kabinde elbiseyi çıkartıp kıyafetlerimi giymiştim çantamda beliren ışığa dikkat etmiştim fermuarını açarak telefonuma kısa bir göz attım telefonuma gelen bir mesajdı 

” Dikkatli ol Duru seni izliyoruz ”

Tamda tahmin ettiğim gibiydi her şey tam vaktinde ilerliyordu telefonu çantama koyduktan hemen sonra kabinden çıkıp merdivenlere aşağı indim kasanın yanında duran Ceren elindeki kredi kartını çıkardığını fark etmiştim anında müdahale ederek durdum 

” Hayır benim de param var Ceren ”

Diyerek onu biraz geriye ittirdim çantamdan çıkardığım cüzdandan kartımı çıkartarak temassız ödemeyi yapmıştım ardından kartı cüzdana geriye koyup çantaya geri atmıştım Ceren eline aldığı paketi bana vererek 

” Güle güle giy umarım sana şans getirir ”

Gülümseyerek ona döndüğümde koluma girmesi bir olmuştu butikten yavaş adımlarla çıkarken 

” Kahve içmek için vaktin var mı ? ”

O kadar çok ısrar etmemesine rağmen hayır demek içinden gelmiyordu bana o kadar birini hatırlatıyordu ki 

” Tabi ki içeriz hatta kaldığım otelin çok güzel bir restoranı var öğle yemeğini de orda yeriz ”

Şaşkınla gülen yüzü büyük bir samimiyetle dolmuştu 

” Harika o zaman oraya gidelim hangi otelde kalıyorsun ? ”

Adını hatırlamak için bir kaç saniye düşünsemde sonunda bulmuştum 

” Divan Otel ”

Demiştim sonunda büyük bir kahkaha atarak duyduklarına inanamamıştı 

” Sen ciddisin orası babamın yani aile şirketimizin ”

Büyük bir sevinçle butikten çıktığımızda yola doğru çıktık karşıdan gelen taksilerden birini durdurarak binmiştik .

Otelin içine girdiğimiz anda bütün gözler sanki bizim üzerimizdeydi büyük bir özenle karşılanmak sanırım bu böyle bir şeydi karşıda duran bir çok görevli Ceren’i görür görmez 

” Hoş geldiniz efendim ”

Diye bilmiştiler Ceren ise sadece tebessüm ederek benim koluma girmişti

” Üst katta ki restoranda rezerve yerimi hazırlayın birazdan orda olacağız “ 

Ceren büyük bir heyecanla bana dönerken asansörün düğmesine basmıştı 

” İnanmıyorum hangi odamızda kalıyorsun ? ”

Sorduğu soru karşısında kala kalmıştım ki odanın numarasını hatırlamak için düşündüm düşün düşün hangisi 

” 138 numaralı oda ”

Şaşkınlığı ile göz göze geldiğimizde sustu

” Emin misin yalnız orası en seçkin müşterimizin kendi odası ”

Asansörün geldiğini gördüğümde yavaşça kapının açılmasını bekledim ardından içine binerek düğmeye basmıştı 

” Oda kime ait ? Karan benim için ayarlamıştı ”

Ceren sanki bütün yapbozu çözmüşçesine sevindi bana dikkatle baktı 

” Ya bu adam çok etkilemeye çalışıyor seni ya da sadece sana aşık ”

Bu kelime de ne şimdi asla sevmem böyle kelimeleri hiç sevmedim 

” O oda ölen annesinin yani babasıyla olduğu son gecenin kalıntılarını taşıyor ”

Yani Karanın gerçek annesi öldü mü peki şimdi tanışacağım kim ben nasıl bir oyuna geliyorum anlam verememiştim 

” Yani tanışacağım kişi Karanın üvey annesi mi ? ”

Afallayarak gülen Ceren bir anlığına duraksadı 

” Sen ciddisin ama nasıl bilmezsin Karan anlatmadı mı annesi daha ölmeden önce hatta Karan bile daha yokken babası aldatıyormuş karanın annesini hatta Bilge onun üvey kardeşi ”

Duyduklarım karşısında yarım yamalak kalmıştım bunları hiç bir yerde okumamıştım oysa ki Ceren işime çok yarayacak belli ki kapıların açılmasıyla kendimizi büyük bir restoranda bulduk bizi karşılayan görevliler yerimizi dikkatle gösteriyorlardı deniz kenarına bakan manzaranın tam karşısında oturmuştuk Ceren keyifle bana döndü 

” Buranın meşhur bir dana bonfilesi var onu denemeni tavsiye ederim yanında bir kadeh kırmızı şarap ?”

Yapacak bir şey yoktu ona uymalıydım gülümseyerek 

” Tabi denemek isterim ”

Ceren hemen karşıda ki garsonu çağırarak yemekleri söylemişti yanına da bir kadeh şarabı da ekleterek bana döndü 

” Ee anlat bakalım Karan Karahan ile nasıl tanıştınız ? ”

Aklımda dolan düşünceler hızlıca bir kaç cümle bulmalıydı 

” Aslında biz uçakta tanıştık benim İstanbul’a gelme gibi bir planım yoktu ama gezmek için gelmiştim tabi o sıralar arkadaşlarımla gelmiştim fakat bir karşılık oldu ve benim koltuğum iptal olmuştu işte o sırada karşıma çıktı yanındaki koltuğun boş olduğunu ve istersem yanımda otura bileceğini söyledi ”

Ceren’in gözleri adeta parlıyordu çok mu gerçekçi anlatmıştım acaba Ceren kendine uzun bir süre sonra gelmişti 

” Bu harika bir başlangıç olmuş Karanın bu kadar anlayışlı olduğunu bilmiyordum ahh senin adına çok mutlu oldum ”

Ellerimi tutarak mutluluğumu paylaşıyordu adeta o sırada şarap kadehleri gelmişti masanın üstüne özenle koyarak ellerinde tuttukları şarap şişesini açtılar sakince doldururken ani bir aksaklıkla üzerime düşen kadeh üzerimi kıp kırmızı etmişti büyük bir şaşkınlıkla bana bakan Ceren ayağa kalkarak 

” İyi misin ah üzerin kıp kırmızı olmuş ”

Oturduğum yerden kalkarak hızla lavaboya yöneldim lavabonun kapısından girdiğimde karşımda beliren siyah silüete hızla çarptım neler olduğunu anlamadan çarptığım şeye baktığımda onun bir adam olduğunu fark ettim fakat arkası dönüktü çarpmanın etkisiyle başım acımıştı bana doğru dönen kişiyi yarım yamalak gördüğümde gözlerimi kırpıştırdım net görmeye başladığımda karşımda ki kişinin Karan olduğunu gördüm siyah gömleğini yavaşça ilikliyordu ki beni gördüğünde durmuştu 

” Senin burda ? ”

Demeye kalmadan çıkmak için arkamı dönüp gidecekken kolumdan tutarak durdurdu 

” Neden erkekler tuvaletindesin sen ? ”

Başımı tutarak ona doğru döndüm nefes alarak gülümsedim 

” Biraz gerilim olsun diye girdim oldu mu ! ”

Kolumu yavaşça bırakarak iki kolunu birleştirdi 

” İyi seçim ama yanlış zaman küçük hanım ”

Gömleğini iliklediği yerleri teker teker açarak bana vücudunu göstermeye çalışıyordu da ben yer miydim dik dik vücuduna baktığımda anlamıştı sanırım benim nasıl biri olduğumu beni etkilemek hiç o kadar kolay olamazdı 

” Şimdi gide bilir miyim ? ”

Dediğimde birer adımla yaklaştı soğuk nefsini üzerinde hissede biliriyordum sanki bütün bedenimi sarıyordu koruma kalkanı mı yoksa zehir miydi 

” Hala neden buradasın ki ? ”

Gittikçe yaklaşarak sınırlarımı zorluyor gibiydi ona bir yumruk atmak için sabırsızlanıyordum hadi yap bakalım bir şey de gör gününü 

” Ateşle oynamak hoşuma gidiyor ”

Sırıtarak gözlerimin içine baktığında anlıyordu benim nasıl bir tehlike arz ettiğimi 

” Benimle oynamak senin aklına ve mantığına sığmaz ”

Bakışlarını üzerimden alamıyor gibiydi gittikçe ısılarımız artarken geriye doğru bir adım attım kol düğmelerini yavaşça iliklerken gülerek bana döndü 

” Burda ne işin var senin yemek mi yemeğe geldin ? ”

Meraklanmak iyidir canım sen merak et biraz daha 

” Hiç biriyle yemek yemem gerekiyordu ”

Kahkaha atarak üzerime göz gezdirdi 

” Ama biraz işler karışmış gibi üzerine şarap döküldü sanırsam ”

Üzerime dikkatle baktığımda gidip değiştirmem gerektiğini anladım 

” Peki senin burda ne işin var ? ”

Anlamamazlıktan geliyormuş gibi davranmak yetmiyor canım 

” Hiç bir kaç arkadaşla yemek yemeğe geldik ”

Ve gelip burda gömleğini mi açıyorsun haha yemezler 

” Gömleğini değiştirdiğin hiç görünmüyor değil mi bay akıl ve mantık ”

Gülerek üzerinde ki gömleği iliklemeye devam ederek bana bakıyordu 

” Git üstünü değiştir ”

Dediğinde arkamı dönüp gitmek için kapıya yöneldim fakat arkadan gelen bir kaç erkek sesiyle irkildim olamaz birileri geliyor kapıyı bir kaç saniye bile tutamadan hızla onunda kolundan tutup kabinlerden birine geçtik kabinin kapısını hemen kapatıp Karanın dudaklarına ellerimi koydum susması için işaret yaparken kolunu elime atarak dudaklarından çektirdi 

” Nefes alamıyorum Devin ”

Sesizce mırıldanırken sakin olmam için beni belimden tutuyordu sanki beni belimden tutmasa ben sakin olmayacağım adamların içeri girmesiyle bütün olay başlamış gibiydi 

” Off ne hatunlarda ama hepsi bir birinden güzel ”

Adamlardan birinin bu kadar sapık olacağını tahmin edemezdim ya diğer adam seslenerek  

” Hadi ama bence Ece daha iyi hatta o Karanın eskisi değil miydi ? ”

Demek bunlar Karanın arkadaşlarıydı büyük bir rahatlama ile beni bırakmasını beklerken sanki o daha çok gerilmiş gibi beni belimden iyice kavrıyordu 

” Senin arkadaşların bırak sana beni ”

Dedim sesiz çıkan sesimle ona doğru bakarken yalnız bir kaç saniye sonra onların Karanın eski arkadaşları olduğunu anlamıştım 

” Karan da çok güzel kızlar buluyor be hep bıktım onun bu kadar el üstünde tutulmasından ”

Karanın gözlerinin içine baktığımda hiç bir his duygusu yok gibiydi sanki önceden biliyormuştu 

” Olum öyle deme yerin kulağı vardır ya buradaysa ”

Dedi içlerinden biri kalbimin ritmi anında değişmişti adamlardan biri tek tek kabinleri açarken Karanın aklında ki düşünceler bir anlığına durmuş gibiydi bacaklarımdan hızla tutarak beni kaldırdı iki beline bacaklarımı bağlayarak ona tutunmamı sağladı dudaklarıma sert bir bakış atarken öpmek için hamle yaptığı sırada onu dur durdum 

” Asla biraz çok beklersin ! ”

Diyerek büyük bir bağırışla ona baktım adamlar korkudan küçük dillerini yutmuş gibi seslerini dahi çıkarmamışlardı 

” Bana asla sahip olamazsın ”

Adamlardan birinin tedirgin bir şekilde kapıyı açıp yavaş adımlarla çıktığını duyduk diğeri de ardından teker teker çıktığını anladığımızda beline doladığım bacaklarımla hızla yere bastım kabinin kapısını açtığım sırada kolumdan tutup beni sertçe kabinin duvarına yapıştırdı çarpmanın etkisi başımı döndürmüştü iyice yaklaştı ve dudaklarımın sıcaklığını hissederek dudaklarına yapıştırdı büyük bir ateşle bir birimizin etrafında dönüyor gibiydik nefes seslerimizi derinden hissediyorduk her bir öpücükte daha çok yanıyorduk artık neler olacağını anlamıyordum fakat bu planımda yoktu .

Seninle olmak nasıl bir hisstir bilir misin ?

Bilmezsin çünkü sen asla ben değilsin…

Kitabımı okuduğunuz için çok teşekkür ederim yeni bölümde görüşmek üzere yorum ve vote yapmayı unutmayın öpüldünüz 💋

Katılın!

Hoşgeldiniz
Yazılarınızı, Şiirlerinizi, Videolarınızı, Resimlerinizi Paylaşın

Yorumlar

Henüz yorum yok
×