Bir garip sevdalıyım
O yüzdendir yüreğimin suskunluğu
Yutkunuyorum kırık hayaller
Dökülüyor gözlerimden
Akşam gün batımında
Soluyor kapımdaki begonvillerim
Akşam sefaları küsüyor
Kapatıyor gözlerini
El ayak çekilince
Özlemler duyuyor bahçemdeki ıhlamurlar
Kapı aralığından sazan baharı bekler
Ah begonvillerin aşkı
Ah akşam sefamın küskünlüğü
Rüzgarına kapıldım düşen yaprağının
Suskunum durgunum ezberimde sadece suretin
Tılsımını kaybetmiş baharın
rengi nasıldı sormadan önce
Sen akıyorsun gözlerimden
Yakıyorsun yanaklarımı
Yüzüm beyazın solgun halini alıyor
Seni düşününce
İçim dışım sen oluyor
Kendimi unutuyorum.
Anıların içinde.
Yazdığım her mısra,
Her şiir,
İsyan kokuyor.
Durulmuyor içimdeki volkan
Bende vurgun yemiş duyguların iniltisi var..
Saniye
En sonunda yaptın yapacağını,
Rezil rüsva eyledin beni.
Hayatım zillesini yine attın
Be aşk.
Keşkeler kelepçeli yüreğimde
Göz pınarlarım kurudu ağlamaktan.
Aldattıkça böbürlenir övünürsün
Zalimlikte üstüne yoktur
Be aşk….
Göz göz oldu gönlüm
Acıdır her sözün senin
Her gün öldürdün sen
Bir aşk…
Sen vurdukça akıyor canım
Sızlıyor bak sol yanım.
Zevkten dört köşesin
Bir aşk..
Sararıp soldu yüzüm
Döndü gazele gönlüm
Varlığımın katilisin
Be aşk…
Toz pembe sandığım dünyamda
Naz çekmekten yoruldum
Şımardıkça coştun
Ve aşk…
Çok havalanma düşersin
Bir zalimin elinde
Mazluma dönersin
Bir aşk…
Bazen ağır akar zaman,bazen tutup ucundan yakalamaya çalışırız.Yapacak işler,yahu ne zaman akşam oldu demeler,vaktim olmuyor diye yakınmalarımız alır gider başını. Bazen bırakırız oluruna çizdiği yolu izleriz. Bazen dünyanın Ağıllı yaşamına kapılir düşünmeden yaşarız yarını.
Bazen gözlerimizi kapatıp dilediğinizce hayal kurarız,bir dilek tutarız dönen zamanın başında bir mumu üflerken.Bir mutluluk yolu serilir önümüze, üstelik öyle bir yol ki baharı yaşarcasına şen.Kır bahçesinde yudumlar gibi yudumlarız sevgiyi,çam kokusunu çeker gibi aşkı çekeriz içimize.
Bazen ağır akar zaman, bazen yakalarız ucundan geçte olsa….
Kaç nefes kaldı ki / ömürden geriye?
Bak yine o masum
Haline takılmış güz
Sanki O suçlu değilmiş
Gibi…
Hafiften esiyor rüzgar
Dalgalanarak saçlarımda
Akılları ekercesine koşarmış
Gibi….
Yavaştan yavaştan yağıyor yağmur
Damlaları yanaklarında,
Gençliğimi izini silermiş
Gibi…
Yıllar yorgun ,ben ondan yorgun.
Bir birikmişlik var yüreğimde.
Kendine haykırılmadığını.
Yıllar viran, ben ondan viran.
Umutlarım yıkıldı birer birer.
Her biri gerçekleşmeyen hayaldiler.
Yıllar eksik ,ben ondan eksik.
Çocukluğum kayıp gençliğim kayıp
Yaşanmış sevdalarım firari.
Gökyüzünden külleri yağıyor,
Ölü sevdamın.
Soğuk dudaklar, donuk gözler,
Acıdan yalnızlığa bürünmüş,
Yürek suskunluğu var şehrimde.
Fısıldıyor Kuru yapraklar,
Hazan ile gelen hüzün yığınları.
Bir yanda geçilmez şehrimin kayıp gölgeleri
Bir yanda ölü toprak çığlıklarını.
Topluyorum beyaz heybeme.
Derin denizlerin köpüklerinde yıkıyorum
Kırk katı lime lime yüreğimi.
Dilsizim ,sözsüzüm.
Şarkılar susuyor unutuyorum
Bir sükut var şehrimin her köşesinde.
Kızılıp görünüyor Ufuk çizgim
Ah değişmeyen kaderim
Dizlerimin bağını çözüyor.
Yok oluşlar düş kaçıkları gölgemi kaybettim şehrimin gecelerinde.
SaniyeKara
Hasretinden ne çıkmazlara sattığımı,
Ne rüzgarlara karşı estiğimi,
Yeşilliklerin bedenimi sardığını,
Bir anlatabilseydim keşke,
Keşke gözlerinin maviliğine saklanabilseydim,
Yalnızlığın eteğinin kıvrımına düşmeden,
Sessiz sessiz çaresiz,
Bir çare çığlıklarına duydum sana hasretimin.
Sana yangınlarımın çoğaldığını hissettim yüreğimde.
Gördüm yaşamadım karanlığın ışığında hayalini.
Islanmışım sesli yalnız gecede.
Yağmur ıslatır mı sanırsın bededenimi.
Bir ben kaldım tek başıma bir ben kimsesiz.
Kirpiklerimde zerrelerini kuruttum.
Sisli gecelerde sisli gecelerde.
Saniye Kara
Sol yanımın ıslak kaldırımlarında
Yürüyorum yalın ayak.
Batıyor orada kendileri yalnızlığım
Ananın Eylül koydum hazanımsın
Döküyorum yarım kalan düşlerim
Yollarına yalnızlığım
Üşüyorum yazdığım şiirlerde
Kaç ak düştü her dizesinde yalnızlığının
Zamansız olduğu gözümdeki ferim
Tenimdeki ecel terim
Geri getirmiyor mutluluğunu yalnızlığımın.
İşte yine
Şehrim ağlıyor
Düşüyor damlalar sokağına
Karışarak geçmiş ile bugüne
Niceleri yitmiş vermiş son
Solmuş bir bir gölgeler köşelerinde
Kaldırım çiçekleri düşmüş kuytularına
Kelimeler anlamını yitiriyor hece hece
Haykırsa duyulur mu
Düşlere yön veren özlemlerin geceyi delen iniltisi
Geçmişinden arta kalan zamana uyanıyor
Yüzüyor ruhu karışarak
sel sularına
İşte yine şehrim ağlıyor
