Ne bakarsın cahil cahil?
Değilsen bir konuya ehil.
Karalayıp , küçümseyip durma!
Gün gelir düşersin sefil.
Ben yazdım sen okuma
Yanlış anlıyorsan canımı sıkma.
Kağıtları karaladım, görme!
Ey kör olasıca!
Bakar bakar anlamadan durursun.
Anlamadığın her dizede yorulursun.
Bilginliğin yolculuğuna çıkmaz isen;
Cehalet durağında hep molâya durursun.
Yazdım şiir dize dize.
Bir katredir, edebiyat denize.
Okur anlarsan eğer;
Belki bir faydası olur bize.
Bakar bakar dursun
Görmeden, gördüm diye yorulursun
İşitirsin, kulakların iyi âmma;
İşittiğini, anlamadan dinleye durursun.
Sen bilgin görünürsün, cahil iken
Sakın! biliyorum diye, atılma erken.
Sen bilmeden, bildiğini zannediyorsun;
Yapma! O kadar Bilgin var iken.
Bak! görürüm ben, bu gece.
Bu karanlık gündüz mü sence?
Yanılıp durursun, gözlerin mi kör?
Bu gördüklerinde doğruluk yok, hep cahilce.
Kalk, git biraz ilim ara!
Belki öğrenirsin sora sora.
Zahmetli olacak âmma;
Belki olacak, beynini yora yora.
Anlatır anlatır dururum.
Sen anlamadın diye çok yorulurum.
Allah, akıl izân vermiş âmma;
Sen anlamaz isen, ben durulurum.
Bön bön bakarsın.
Aptalları peşine takarsın.
Masuma, mazluma yanarım âmma;
Sen cehalet ateşiyle çok can yakarsın.
Cahil ne bilsin, âlim değeri?
Beş kuruş etmez, bütün değeri.
İlim divânında durmaz âmma;
Cehâlet meclisinden de durmaz geri…
ERDAL ÖZAYDIN
Katılın!
Yorumlar