Hayatında sana inanmayacaklar,
Zor zamanında yanında olmayacaklar,
Hayallerinle dalga geçecekler,
Sen en iyi bildiğini yap her seferinde
Zor zamanlar da olacak iyi zamanlar da,
Hepsi imtihan olarak gelecek bize zamanında,
Zorlarsan da pes etme bu dünya da,
Sen en iyi bildiğini yap her şey düzelir zamanla
Zahmetsiz hiçbir şey olmaz bunu anla,
Düştün mü kalkacaksın hemen anında,
Hedeflerin var bunu asla unutma,
En iyi bildiğini yap gerisi nasip inşallah.
Zahmetsizce yaşanan bir aşktı bizimkisi,
Tek taraflı bir çaba vardı her şey de sanki,
Elbet sen biliyordun aşkın en iyisi değildi bizimkisi,
Susmak işine geldi sonra da bitti bu aşk ilişkisi.
Hemen yeni biri bulursun zaten,
Zor değil üç gün yalnız kalırsın sen,
Kutsal bir duyguyu oyuncak yaptınız cidden,
Elbet aşkın en iyisi bulacak beni, seni bulmazken.
Ömrüm eriyor .
Bitiyorum işte bak!
Çırpınıp duruyorum .
Çiziyorum mürekkep olmadan .
Her boşluğa bir şiir sapladim.
Her ibrede aynı acı.
Kuruttum acısını üstünde.
Kapadılar tüm yolları yalnızlığın.
Durgun sular gibi sessiz içim.
Gözyaşlarım hala sıcak.
Tasfiye ediliyor yalnızlığım.
Tavsiye edilmeliydi oysa.
Yorgunum .
Nasıl kurutulur gözyaşı .
Ah derdim binlerce kez.
Nasıl yazılır adım bir sona.
Neşeli bir tabloya benzerdi yüzüm.
Bir zamanlar ölesiye gülmüştüm.
Kurudu tüm çiçeklerim.
Ruhumu bir saksıya gömsünler.
Kuracak tek bir cümlem dahi kalmadı.
Dahası üzülüyorum sokak kedilerine.
Kalbim küçük sarı bir tekir .
Başını uzatmış sevilmeyi bekleyen.
Kalbim hasta .
Dahası yavaş yavaş sonmekte yıldızım.
Bilmiyorum
Nasıl yaşanır bir hayat.
Göğsümde bir gül kanıyor
Bir çınar devriliyor içimden.
Takatim kalmadı artık.
Mutsuz bir yazgıyla kaplasınlar kalbimi.
Kan damlıyor şakaklarımdan kirpiğime.
Her şiire bir ok saplanıyor.
Kalbim.
Her sözcük göğsüme saplanıyor.
Fare zehri içmişim gibi.
Zehirli sözcükler yutuyorum.
Yorgun düşüyor parmaklarım.
Sonra koca bir acı.
Oturuyor içime izin istemeden.
Üşüyorum .
Sanki hiçbir kış ısınamayacağım gibi…
Ben zaten bu merdivenleri çıkarken
“Destur!” çektim
Eteklerimi topladım
Kollarımı sıvadım
Vicdanımı yastık altı yapmadım
Ama merhameti lâyığına sakladım
Koşmadım,
Yürüdüm adım adım
Engebeli yollarda önüme çıkan
Bütün taşları ayıkladım
Şimdi sen,
Aynı yollardan geçmiş edasıyla
Ne bakıyorsun yüzüme alık alık!
Evet,
Sevmiyorum kalabalık!
Evet,
Hem çok nazik, hem çok ukalayım!
Evet,
Hadsizliğe tolerans gösteremem!
Çünkü en çok kendime saygım!
Evet,
Herkese selam vermem, herkese hatır sormam!
Çünkü insan seçerim!
Evet,
Kimine göre çok nahif bir insanım
Çünkü iyi insanlarla da kesişir yollarım!
Evet,
Bıkkınım
Ama vazgeçmem!
Evet,
Yorgunum
Ama güçsüz değilim!
Evet,
İnatçıyım
Hakkım olanı söke söke alırım!
Evet,
Sivri dilliyim!
Ama adaletsiz değilim!
Evet,
Kendime çok güvenirim
Ama kibirli değilim!
Evet,
Aceleciyim!
Ama hayret edersin çoğu zaman
Taş çatlar, ben sabrederim.
Bu yüzden
Boşuna bakma alık alık!
İstediğini sana veremem!
~Zübeyde Asya ~
Her gece kavga edilen,mutsuz bir gecekonduydu içim.
Ha bire yağmur yağardı .
Sel basardı durup dururken.
Sonra aniden kapı açılırdı.
Ve yaşlar akardı gözlerimden.
Ağlanılırmış büyüyünce.
Bir kaldırımda veyahut bir köşede.
Aldı göğsümü bir uğultu
Çarpıyor hınca hınç kelimeler
Gölgeme bile ağır geliyor
Soluğum kesilecek bu illetten.
Eksik ,yarım kalmış bir yüz.
Durmadan sıkıyor elimi.
Bilmiyorum.
Yol neresi?
Bilmiyorum son neresi ?
Yanımda kalmanı istediğim her anımda,
Gözlerim seni arar sol yanımda,
Bir telefon seni getirir biliyorum aslında
Diliyorum ki bitmesin bu aşk asırlarca,
Tam şuan da neredesin sevgilim?
Tam olarak nereyi aydınlatıyorsun?
Gamzelerin kimlere kendini gösteriyor?
Tam şuan da neredesin sevgilim, burası hasret kokuyor
Seni nasıl seviyorum biliyor musun?
Gözlerinin kahvesi olan içtiğimin, en orta yeri gibi
Rüzgârların esipte, üşütmeyen cinsine denk gelmek
Rüyanın en tatlı anından uyanmamak için direnircesine
Delicesine
İşte öyle seviyorum seni
Kış ortasında soba başında ısınırcasına
Yüzünü nisan yağmurlarına tutarcasına
Yada bir annenin ilk bebeğini kucağına alırcasına
Çıldırasıya
İşte öyle seviyorum seni
İçimde dindiremediğim bir acı saklı, Kalbimde söylemediğim kırgınlıklarım, Zamanın boşa geçmesine sinirim saklı, Bu dünyanın adaletine zekam saklı.
Elbet vardır her insan da bir yara, Yaşananlar hafiftir kimisi için aslında, Herkesin vardır bir yarası saklı kalsa da, Ümitsizlik yakışmaz hiçbir zaman onlara
Yaralıyım bu dünyaya yaralıyım zamana, Geçip giden zülme ve savaşa, her şeye Yaralıyım masumların katledilmesine, Yaralıyım islamın ayaklar altına alınmasına
