Kafaya dikeyim içeyim bu gün
Ne dostlardan vefa ne yarda insaf
İçipde kendimden geçeyim bu gün
Donat şu masayı meyler dizilsin
Beni benden eden kendi üzülsün
Deli gönül düştü ne sevdalara
Kapıldı gitti çok hülyalara
Döndü gözüm yaşı bak deryalara
İçipde kendimden geçeyim bu gün
Donat şu masayı meyler dizilsin
Beni benden eden kendi üzülsün
Polat Çamlıbel’im gurbetel yurdum
Artarda eksilmez içimde derdim
Özlemle hasretle hüzünle doldum
İçipde kendimden geçeyim bu gün
Donat şu masayı meyler dizilsin
Beni benden eden kendi üzülsün
Katılın!
Yorumlar