Dönüp bakınca şöyle geriye doğru
Birbirimize saygıyı sevgiyi kaybettik
Selam verip hal hatırın sorulduğu
İçimizde saklanan duyguyu kaybettik
Gurbet dagıttı bizleri tarumar etti
Ar namus kanatlanıp uçup gitti
Oysa beklenilen hoşgürü iyi niyetti
Hayat kavgasında insanlığı kaybetyik
Belki kuruydu ekmek yoktu unumuz
Belki böyle rahat deyildi kıl çulumuz
Ama vardı huzurumuz umudumuz
Yıllar geçtikçe hayata olan inancı kaybettik
Yıllar yıların peşinde hızşı koşmakta
Yollar düzgün ama gittikçe uzamakta
Arayıp sormakmı eşi dostu hep ırakta
Bizleri birbirimize bağlayan iletişimi kaybettik
Kaldık uzaklarda çok ucra köşelerde
Yok oldu bitti yüzümüzdeki neşelerde
Teselli arar olduk yalnız kalıp gecelerde
Sabahımıza doğan güneşi kaybettik
Mehmet dertlenip durursun ya böyle
Değişecek mi dünyanın düzeni söyle
Öyle gelmiş gidecek zaman hep öyle
Zaman içinde zamanımızı kaybettik
Mehmet EMCİ 19/11/2019
Katılın!
Yorumlar