Bir huzurdu aradığım kendimde
Ben kendim de kendimi buldum
Ağır bir yük yüklenmişti eğnime
Bırakıp kenarına kendimi buldum
Dağ başında çağlayan su sesinde
Bir miziğin ritminde neyin sesinde
Çırpınıp dururke gönül kafesinde
Boşaltıp heybemi kendimi buldum
Dert çekmeden yorulmuyormuş
Yar olmadan yara sarılmıyormuş
Yok olmadan var olunmuyormuş
Yok oldukça ben kendimi buldum
Mehmet’im dertlenme yol uzundur
Ayrılma yolundan yolun doğrudur
Oda bir garip yaradanın kuludur
Yöneldikçe rabbime kendimi buldum
Mehmet EMCİ 07/08/2023
Katılın!
Yorumlar