Nokta

Öyle bir noktaya gelmişiz ki insanlığın adı kaybolmuş. Sevenler birbirini arkasından vurur olmuş. Aramak istemeyenlerin canı en son ben aradım sıra sende olmuş. Kaybedilenler zaman içinde kazanılacak cümleleri ile zaman bizi bırakmayacak cümlesinin içinde kaybolmuş. Gerçekten kıymetin ölmeden önce bilineceği zamanı geçirmekle hapsolmuşlar. Öyle bir noktadayız ki insanlar birbirlerinden nefret eder olmuş. Herkese her birine yabancı yoldan geçen bir insandan farksız olmuş. Sahip çıkılamayan bu hayatı suçlar olmuşlar. Verilmesi gereken sevgiyi duyulması gereken saygıyı kıskançlığa büründürdüler. Kurduğumuz ailenin yabancısı olmuşuz. Kendimize ait herkesten uzak bir dünyamızı oluşturur oluşturur diğerlerini de buna zorlar olmuşuz. Her şeyimiz olan insanların hiç bir şeyimiz yapar olmuşuz. Geçirdiğimiz o kadar zamana karşı sahiplenmediğimiz vicdan boşa mı?