Ilık bir ilkbahar esintisi gibi karşımda
Çiçekler açtı seni gördüğüm o köşe başında
Semtimde, şehrimde en güzeli de ;ufkumda..
Yarınlara umut doğuran o bakışında;
İlmek ilmek aşk dokusu, neşem ise çocuksu..
Kaybolan uçurtmamı buldum gözbebeklerinde
Dünyalara bedel bir çiçek keşfettim dağ eteklerinde..
Şimdi anlayabilmen için bu heyecanımı ne yapayım?
Binbir papatyadan bir yaprak alıp başına taç mı takayım?
Yoksa Afrodit’i mi diz çöktüreyim o güzelliğinin önünde?
Ya da bırakayım mı seni kaderine;ya benle ya da benimle?
Öyle bir gel ki bana; yazın ruhum serinlesin, kışın kalbim ısınsın..
Bedevi olmuş biçare gönlüm, gelişinle vahalara taşınsın..
Seninle yeniden düzülsün bitkin düşmüş durgun kervanım..
Güzel günler göreceğiz inanıyorum Ruh-i Revan’ım..
Katılın!
Yorumlar