Ben zaten bu merdivenleri çıkarken
“Destur!” çektim
Eteklerimi topladım
Kollarımı sıvadım
Vicdanımı yastık altı yapmadım
Ama merhameti lâyığına sakladım
Koşmadım,
Yürüdüm adım adım
Engebeli yollarda önüme çıkan
Bütün taşları ayıkladım
Şimdi sen,
Aynı yollardan geçmiş edasıyla
Ne bakıyorsun yüzüme alık alık!
Evet,
Sevmiyorum kalabalık!
Evet,
Hem çok nazik, hem çok ukalayım!
Evet,
Hadsizliğe tolerans gösteremem!
Çünkü en çok kendime saygım!
Evet,
Herkese selam vermem, herkese hatır sormam!
Çünkü insan seçerim!
Evet,
Kimine göre çok nahif bir insanım
Çünkü iyi insanlarla da kesişir yollarım!
Evet,
Bıkkınım
Ama vazgeçmem!
Evet,
Yorgunum
Ama güçsüz değilim!
Evet,
İnatçıyım
Hakkım olanı söke söke alırım!
Evet,
Sivri dilliyim!
Ama adaletsiz değilim!
Evet,
Kendime çok güvenirim
Ama kibirli değilim!
Evet,
Aceleciyim!
Ama hayret edersin çoğu zaman
Taş çatlar, ben sabrederim.
Bu yüzden
Boşuna bakma alık alık!
İstediğini sana veremem!
~Zübeyde Asya ~
