Hayatımın ortasında bir gül fidanı.
Uzanıyor dikeniyle ruhuma.
Zaman ölü bir köstebek .
Bir kelebek kozası.
Uzuyor uzanıyor büyüyor dikeniyle
Kuşatıyor gölgeler ruhumu.
Şiir kırık bir dize.
Bir yalnızlık sancısı.
Ne baharın tadı var.
Ne de gün doğuyor pencereme.
Şimdi içim ölü bir çiçek.
Solgun bir kış bahçesi…
