Ne elâ ne de kehribar,
Kaynağı yürekte çağlayan
Sessiz akan pınar
Aks-i misali çoktandır; Üzerine çiğ damlaları düşmüş
Girdabın ortasında açan
İki karanfil..
Saklı bir bahçe o gözler, efil efil.. Geçmişten koparıp getiriyor
Anıların kokusunu
Arada bir uçurum, hasret buğusu
Akıp gidiyor zaman tutunamıyorum.
Birazı hayal, birazı vaat
Hepsinin gailesi aynı
Birazı hayattan, birazı aşktan
Binlerce düş kırıklığı
Akıp gidiyor zaman tutunamıyorum
Ne gündüzler saklayabiliyor
Ne de geceler üzerini örtüyor
Susmuyor yıllardır
İçimdeki çocuğun âh û zârı
Şu dünya denen kötülük tufanında
Bitmiyor gönlümün ızdırabı
Akıp gidiyor zaman tutunamıyorum.
