Her gece kavga edilen,mutsuz bir gecekonduydu içim.
Ha bire yağmur yağardı .
Sel basardı durup dururken.
Sonra aniden kapı açılırdı.
Ve yaşlar akardı gözlerimden.
Ağlanılırmış büyüyünce.
Bir kaldırımda veyahut bir köşede.
Aldı göğsümü bir uğultu
Çarpıyor hınca hınç kelimeler
Gölgeme bile ağır geliyor
Soluğum kesilecek bu illetten.
Eksik ,yarım kalmış bir yüz.
Durmadan sıkıyor elimi.
Bilmiyorum.
Yol neresi?
Bilmiyorum son neresi ?
Seni nasıl seviyorum biliyor musun?
Gözlerinin kahvesi olan içtiğimin, en orta yeri gibi
Rüzgârların esipte, üşütmeyen cinsine denk gelmek
Rüyanın en tatlı anından uyanmamak için direnircesine
Delicesine
İşte öyle seviyorum seni
Kış ortasında soba başında ısınırcasına
Yüzünü nisan yağmurlarına tutarcasına
Yada bir annenin ilk bebeğini kucağına alırcasına
Çıldırasıya
İşte öyle seviyorum seni
Haydi çık gel bu gece
Ocağa bir çay koyalım
Masaya kağıt kalem
Yüreğe bir sevda
Hangisi önce dem tutarsa
İlk ondan başlayalım
Konuşmaya.
İster çayın deminden bahset
İster şiir yazalım birlikte
Yada sevdalardan konuşalım
Hiç farketmez.
Yeter ki sesin dolsun
Yeniden
Yüreğime.
Yavaş yavaş azalıyorum, eksiliyorum günbegün.
Kendime bile yetmezken.
Hep bir parçam eksikken bile ben.
Başkalarının eksik parçalarını yapıştırdım.
Sevgi,emek,hırs,umut,merhamet .
Seçtim rastgele, yapıştırdım ömrümden kalan parçalarla.
Geç fark ettim eksildiğimi,kendi sonumu hazırladığımı.
Beraber güler ağlarsın,
Kardeş gibi görürsün,
Yoktur ondan iyisi,
Dostluktur sırlarının gizleyicisi.
Canı yandı mı canın yanar,
Teselliyi kendince çok tutar,
Yaralıyken yaranı sarar,
Hastalığın da sana bakar.
Dosttur moral veren,
Arkanda bir dağa benzeyen,
Doğru seçimi iyi bilen,
Yoktur onun gibi iyi seven.
Kimse tutmaz yerini,
Ne aile ne kardeş
Herkesin ayrıdır yeri
Dosttur hayatının neşesi.
