İhtilâl var yine bu gece pervâsız ‘aşkın esir aldı bütün âbidemi
Kutsadı bütün mâbedimi, devraldı bütün hâlidemi
Dokunsaydı yanardım, bilirdim kalelerim uçurum
Direnmezdim işgaline, odur hürriyeti ruhumun
Yağdım, doldum, taştım durmadı efgârımın silsilesi
Zincire vurdum da duruldu, hürriyetin arsız sevgilisi
Akla mecnûn ettin ıssız gönlünde garib
Müşkül hâlimden hâllicedir beldendeki mağrib
Karargâhım sensin, gözlerin kurşun ağır
Zulmetim sensin, sesin hazin mağrur
Kirpiklerinin ucuna takılır gider efkârım
Hançer olur göğsüme saplanıp gelir gönlüme efgânım
Belirdi gökkubbeden suzân oldu şevk-i barânım
Devrildi âh u zârım, hazân oldu bahârım
Zübeyde Demir
