Gelen Sevgiler
Kalp, yara alınca şifasını kendi ararmış. Bu bazen bir suyun senfonisi, bir gül yaprağındaki amber, bazen bir gökyüzü mavisi…
Kalp hangisinde dindirirse hüznünü en çok ona sığınır, en çok onda mola verirmiş, dinlenince geçmeyen acıların hesabını tutmadan…
Ağlamanın arefesindeki gözlerine şifayı, arar dururmuş mecnun yüreğinin çöllerinde ! Gözlerinden yüreğine damlayan her bir şiir için bir anlayan bekler dururmuş vakitsizce. Ve budanan mutlulukları yeniden filizlenir ümidiyle…
Diskalifiye edilmiş olsa da sadakat,
Vakarlı güvenler hep bir adım geride !
Tebessüme konmuş ipotekler ne zaman kalkar bilinmez,
Talep yok, değerini yitirmiş zam gelen sevgilere…
Nazan B.
Katılın!
Yorumlar