ZAMAN

Hayatımın ortasında bir gül fidanı.

Uzanıyor dikeniyle ruhuma.

Zaman ölü bir köstebek .

Bir kelebek kozası.

Toprağa sarılır gibi

Göğsümde bir tabut.

Taşıyorum ölülerimi. 

Öyle ağır öyle soğuk. 

Ölulerim ve ben içim yıkık dökük.

Bir hayal mi bu?

Bir düş mu yoksa?

Bilmiyorum .

Kim uyandıracak beni…

Katılın!

Hoşgeldiniz
Yazılarınızı, Şiirlerinizi, Videolarınızı, Resimlerinizi Paylaşın

Yorumlar

Henüz yorum yok
×